Volkstuinvereniging ”Achter de Vuurlijn”

Omar wordt geboren in het noordoosten van Marokko, in de provincie Oujda-Angad, in de stad Oujda. Oujda is de achtste grootste stad van het land. De stad ligt ongeveer vijftien kilometer ten westen van de Algerijnse grens en ongeveer zestig kilometer ten zuiden van de Middellandse Zeekust. Omar woont met zijn vrouw in Amsterdam. Zij hebben drie kinderen, twee jongens en één meisje en drie kleinkinderen, ook twee jongens en één meisje. Omar’s broer gaat in 1974 naar Nederland om te werken voor de Marokkaanse ambassade. Omar volgt enige tijd later en heeft verschillende banen. Hij woont in de Watergraafsmeer in een huis met een balkonnetje. Vanaf zijn balkonnetje ziet Omar regelmatig een leuk meisje dat haar hond uitlaat voorbijkomen. ‘Heel toevallig’ ontmoeten ze elkaar. Ze worden verliefd en in 1980 trouwen zij. Vanaf 1988 gaat Omar bij Flora Holland werken als logistiek medewerker. De langste tijd zit erop en Omar hoopt binnenkort met pensioen te gaan. Islam Het geloof is heel belangrijk in het leven van Omar. Zo is hij opgevoed. Het geloof geeft rust, houvast en leefregels. Omar leeft volgens de regels van zijn geloof maar vindt dat iedereen moet leven zoals hij wil. Dat is ook wat de Islam zegt; oordeel niet, dat doet alleen god. Omar heeft respect voor ieders geloof of opvattingen. Ook in Marokko leeft men vreedzaam naast elkaar. Je vindt er christelijke kerken en synagogen. Omar zou heel blij worden van 7 miljoen (nee grapje). Van meer vrede in de wereld zou Omar wel heel blij worden. Als zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen gezond zijn is Omar gelukkig. Een modeltuin Omar heeft een tuin waar van alles wat groeit. Bloemen, fruit, vijgen, bramen en groente. De tuin is minder netjes dan hij zou willen maar nu is de tuin vooral een plek waar hij na zijn werk tot rust komt en met veel mensen een babbeltje maakt. Aan het einde van het jaar gaat Omar met pensioen en let dan maar eens op, dan gaat hij er een hele nette tuin van maken. Een modeltuin met weinig onkruid, zonder woekerende bramenstruiken en met een mooie indeling van laag naar hoog, zodat je de tuin vanaf het pad goed kunt overzien. Karakteristiek voor Omar’s tuin zijn toch wel de vijgenbomen. Hij heeft er zes in totaal. Er zijn veel soorten maar de beste voor ons klimaat is de Europese. Een groter kasje Omar groeit op met tuinieren. Zijn vader heeft 4000 vierkante meter grond en teelt voor de groothandel groenten als peterselie, radijs, courgette, tomaten, paprika’s en nog veel meer. Hij heeft ook vijgenbomen, schapen en konijnen. Alle kinderen helpen mee in het bedrijf. Onkruid wieden en spitten is Omar dus niet vreemd. Zeven jaar geleden komt Omar op ons complex tuinieren als hij via een collega hoort dat er een tuin te huur is. Hij verhuist drie keer, van tuin 17 naar tuin 26 om te eindigen op zijn huidige tuin, nummer 37. De reden? Het kasje wordt steeds groter. Het allerleukste vindt Omar het om de vruchten van zijn land te oogsten. Hij heeft veel bramen, waar Karima niet zo dol op is, bonen, tomaten en vooral vijgen en nog veel meer. Vorig jaar had Omar zoveel aardappels, bramen en courgettes dat hij heel veel daarvan via de vereniging aan de voedselbank geeft. Hij levert trouw elke week spullen in. Dit jaar, 2021, is de oogst op alle tuinen een stuk minder en de leden van de vereniging zijn al blij als er voor henzelf iets te oogsten valt. Omdat Omar nu nog werkt en zijn tijd beperkt is wil het onkruid nog wel eens de kans krijgen om te groeien. Daar komt bij dat onkruid wieden niet zijn favoriete bezigheid is. Als Omar eenmaal met pensioen is krijgt het onkruid geen kans meer, dat gaan we meemaken! Ergernis Thuis komen met een tas vol lekkers blijft voor Omar toch het allermooiste. Het geeft hem zoveel voldoening als hij met zijn gezin de groenten van zijn eigen land kan eten. Hij heeft de plantjes op zien groeien van zaailing tot volgroeid gewas en het smaakt allemaal heerlijk. Hoewel Omar een opgewekt mens is kan hij zich toch wel ergeren aan al dat onkruid en en de veenmollen. Het onkruid is dit jaar erger dan ooit en de veenmollen graven tunnels in zijn mooie aardappels. Vijgen en hasj Het kweken van vijgen vindt Omar het allerleukste om te doen. Het zijn prachtige vruchten en heerlijk om zo te eten of te verwerken in overheerlijke Marokkaanse gerechten. Als er een Marokkaans feest is geweest trakteert Omar altijd op heerlijke Marokkaanse koekjes, dus met de kookkunsten zit het wel goed. Ook op witte bonen is Omar gek. Wat Omar nooit op zijn tuin zal planten zijn hasj planten. Behalve dat in het regelement van onze vereniging staat dat het op de tuin verboden is, wil Omar ook niets van dat spul weten. Het komt er bij hem niet in! Sociale contacten Omar kan zich op de tuin ontspannen. Hij kan zitten genieten van zijn vijgen die langzaam van groen naar paars kleuren, tegelijkertijd zorgt tuinieren ook voor beweging. Heel erg belangrijk voor Omar zijn de sociale contacten die hij op de tuin heeft. Er gaat geen dag voorbij waarop Omar geen gezellig praatje aanknoopt met zijn directe buren of met andere tuinders. Hij vindt het heerlijk om met mensen te babbelen, mensen te helpen en om mensen te verwennen met lekkere groenten of vruchten. Naast dit alles levert het tuinieren natuurlijk ook nog eens een keur van heerlijke producten op. Tips Omar geeft elke dag tips aan wie het maar nodig heeft. Wat hem heel handig lijkt is een WC op het terrein. Als we dat toch eens zouden kunnen realiseren!